Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς σκηνοθέτες όλων των εποχών. Σουρεαλιστής, εικονομάχος, άθεος, Αραγωνέζος πάνω απ' όλα, ιδιοφυΐα και φιγούρα, ακόμα και ένας τάφος που του δόθηκε πριν από δυόμισι δεκαετίες.
Ο συγγραφέας του σκύλου της Ανδαλουσίας πέθανε σήμερα πριν από 25 χρόνια και γι' αυτό γιορτάζονται φέτος αρκετά αφιερώματα: στο Berlinale προβλήθηκαν πολλές από τις ταινίες του: "Η χρυσή εποχή" (1930) "Ο ξεχασμένος" (1949) "Viridiana" (1961) "Ο εξολοθρευτής άγγελος" (1962) "Belle de jour" (1966) «Η διακριτική γοητεία της αστικής τάξης» (1973) και το τελευταίο του έργο "Αυτό το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου" (1977).
Το Πανεπιστήμιο Complutense θα θυμάται αυτόν τον σπουδαίο σκηνοθέτη στα καλοκαιρινά του μαθήματα. Εν τω μεταξύ, μπορούμε για άλλη μια φορά να ευχαριστηθούμε με αυτή την υπέροχη σκηνή από το «An Andalusian Dog», ένα αληθινό σύμβολο του παγκόσμιου κινηματογράφου.
http://www.youtube.com/watch?v=Csm-1Sv-zKY