Μέσω Φεστιβάλ Κινηματογράφου Atlantida μπορούμε να πλησιάσουμε ένα από τα ισπανικά κινηματογραφικά θαύματα του προηγούμενου 2012, «Το τρελό μου Erasmus".
Έργα ακόμη αδημοσίευτα στην Ισπανία αν και έχουν ήδη απολαύσει σε κάποια φεστιβάλ όπως αυτό του Σίτγκες στην τελευταία του έκδοση.
Κινηματογραφικό ντεμπούτο του Κάρλο Παδιάλ, συγγραφέας και σκιτσογράφος κόμικς, ο οποίος χέρι -χέρι με Πρωτοπόροι του XNUMXου αιώνα μας φέρνει μια ιστορία με τη μορφή ενός ντοκιμαντέρ για έναν δημιουργό που αναλώνεται από το τέρας που δημιουργεί, το δικό του έργο.
Η ταινία ακολουθεί τα χνάρια του Ντίντακ Αλκαρίζ ένας καλλιτέχνης που προσπαθεί να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τους μαθητές του Erasmus στη Βαρκελώνη, αλλά σιγά σιγά το έργο του απομακρύνεται από την αρχική ιδέα, γίνεται εντελώς μπερδεμένο για τους γύρω του. Μιγκέλ Νογκέρα που έχει επενδύσει κάποια χρήματα στην ταινία δεν καταλαβαίνει τι θέλει να πάρει ο Ντίντακ και οι εξηγήσεις του τον αφήνουν όλο και πιο μπερδεμένο.
Η ιστορία είναι εντελώς χαώδης, καθώς και ο κύριος χαρακτήρας του και το έργο του, το οποίο κάνει τη σύγχυση του καλλιτέχνη να γίνεται αντιληπτή καθώς το ζει.
ένα έργο τέχνης ότι δεν εκτιμάται σε όλο του το μεγαλείο μέχρι να φανεί από την αντανάκλαση και από απόσταση.
Μετά από αυτό το έργο ο Carlo Padial συνέχισε στον οπτικοακουστικό τομέα και την ίδια χρονιά έκανε την ταινία μικρού μήκους «Το αγαπημένο μας πορνό«, Μια ταινία που απέχει πολύ από ό, τι φαίνεται από τον τίτλο της δεν έχει καμία σχέση με πορνογραφία ή σεξ και ότι η ανάμειξη επιρροών από τον Μπουνιουέλ και τον Λούμπιτς στοχεύει να είναι μια ακόμη ιδιοφυΐα.
Περισσότερες πληροφορίες - Προγραμματισμός της τρίτης έκδοσης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Atlantida