Ο Allan Stewart Königsberg, γνωστός σε όλους ως Woody Allen, ξεκίνησε στον κόσμο του κινηματογράφου ως σεναριογράφος στην ταινία Clive Donner "Πώς είσαι, Pussycat;"το 1965.
Αλλά η πρώτη του επαφή με τη διοίκηση ήταν μόλις ένα χρόνο αργότερα με την περίεργη κασέτα "Λίλι η Τίγρη". Εκείνη την εποχή, ο Άλεν, που ήταν 30 ετών, τράβηξε τις εικόνες από την ιαπωνική κατασκοπική ταινία "Kagi No Kagi" του Senkichi Taniguchi και συμπεριέλαβε μερικούς εντελώς διαφορετικούς διαλόγους στην κασέτα, αλλάζοντας εντελώς την πλοκή.
Επίσημα η πρώτη ταινία που πιστώνεται στο σύνολό της στον Γούντι Άλεν είναι "Πάρε τα λεφτά και τρέξε«Από το 1969. Εκείνη την ευκαιρία, σκηνοθετεί την ταινία, αλλά και υπεύθυνο για το σενάριο. Η εταιρεία παραγωγής Palomar Pictures, η οποία επένδυσε περίπου δύο εκατομμύρια δολάρια στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη δεν ήταν ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα στην οθόνη, αλλά στο box office ήταν μια επιτυχία.
Δύο χρόνια μετά τα γυρίσματα του ντεμπούτου του Γούντι Άλεν στη μεγάλη οθόνη "Μπανάνες". Όπως στην πρώτη του ταινία, και όπως θα έκανε στην πρώτη του σκηνή, ο σκηνοθέτης επιλέγει τον κινηματογράφο κόμικ.
Το 1972 γύρισε μια άλλη ταινία στον ίδιο τόνο με τις προηγούμενες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση χωρισμένη σε σύντομα επεισόδια.Όλα όσα θέλατε να μάθετε για το σεξ (και δεν τολμούσατε ποτέ να ρωτήσετε)".
Με το "Ο κοιμώμενος«Το 1973 έκανε μια ελεύθερη διασκευή με τη μορφή μιας παράλογης κωμωδίας του μυθιστορήματος του Τζορτζ Όργουελ «1984».
Το "The Last Night of Boris Grushenko" το 1975 έλαβε τα δύο πρώτα βραβεία για μία από τις ταινίες του, η ταινία ήταν βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την Αργυρή Άρκτο - Εξαιρετική Καλλιτεχνική Συνεισφορά και με το Βραβείο UNICRIT.
Το 1977 ο Γούντι Άλεν άλλαξε το μητρώο και πέρασε από το κόμικ σε κωμωδία, δίνοντας έτσι στις ταινίες του περισσότερο βάθος. Η αλλαγή έρχεται με την ταινία σας «Annie Hall», που σημείωσε μεγάλη επιτυχία.
Η Annie Hall ήταν η μεγάλη νικήτρια των Όσκαρ του 1977, κερδίζοντας τα βραβεία καλύτερης ταινίας, καλύτερης ηθοποιού, για την Diane Keaton, καλύτερης σκηνοθεσίας, για τον Woody Allen και καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου, για τους Woody Allen και Marshall Brickman. Αυτό που υποθέτω τα δύο πρώτα αγαλματίδια για τον σκηνοθέτη.
Η ταινία κέρδισε επίσης το βραβείο για Καλύτερη ταινία στα BAFTA και στα Βραβεία του Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης.
Ένα χρόνο αργότερα συνέχισε στο ίδιο πνεύμα με την «Annie Hall» με το έργο της «Interiors». Αν και δεν κέρδισε κανένα βραβείο με αυτή την ταινία, ήταν για άλλη μια φορά υποψήφιος για το Βραβεία Όσκαρ Χόλιγουντ με πέντε υποψηφιότητες και συγκεκριμένα με δύο, ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας.
Και πάλι το 1979 επέστρεψε για να κερδίσει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, αυτή τη φορά ως σεναριογράφος για την ταινία του "Manhattan". Αν και δεν απέκτησε κανένα αγαλματίδιο από τα δύο που επέλεξε, αυτό που έλαβε είναι το BAFTA και το Εθνικό Συμβούλιο Κριτικής για την καλύτερη ταινία.