Σκηνή από την ισπανική ταινία '¡Arriba Azaña!' Σκηνοθεσία José María Gutiérrez.
Σήμερα στην ενότητα μας «Κινηματογράφος και εκπαίδευση» ταξιδεύουμε στο 1978, τη χρονιά που διαδραματίζεται το «Arriba Hazaña», μια ταινία με πρωταγωνιστή μεταξύ άλλων ο αξέχαστος Fernando Fernán Gómez. Και παρόλο που μια άλλη μέρα θα μιλήσω για έναν από τους πιο αξέχαστους ρόλους του, αυτόν του ρεπουμπλικανού δασκάλου στη «Γλώσσα των πεταλούδων», σε αυτή την ταινία παίρνει μια ολοκληρωτική στροφή και γίνεται έπαρχος της σιδερένιας πειθαρχίας, του είδους που αντιστάθηκε ξεχάστε το δικτατορία. Αυτό δείχνει για άλλη μια φορά το ξύλο του Fernán Gómez και την ποικιλία των μητρώων του.
Η ταινία είναι μια από τις πιο αξιομνημόνευτες της ισπανικής μετάβασης Και χωρίς αμφιβολία μπορεί να φανεί μια αναλογία μεταξύ του επιχειρήματός του, το οποίο πηγαίνει από τη δικτατορία του Fernán Gómez έως τις δημοκρατικές ψήφους του José Sacristán, και την πολιτική στιγμή που έζησε στην Ισπανία.
Πάνω κατόρθωμα! σκηνοθετήθηκε από τον José María Gutiérrez και περιλάμβανε τη μουσική του ίδιου του Luis Eduardo Aute, καθώς και ένα εξαιρετικό καστ, με επικεφαλής τους: Φερνάντο Φερνάν-Γκόμεζ, Héctor Alterio, José Sacristán, Lola Herrera, Gabriel Llopart, José Cerro, Ramón Reparaz, Luis Ciges, Enrique San Francisco, Iñaki Miramón ...
Η σύνοψη του 'Up Azaña!' μας τοποθετεί ένα θρησκευτικό κολέγιο στο οποίο οι μαθητές τελούν υπό αυστηρή πειθαρχία από εκπαιδευτικούς. Εξαιτίας αυτού, οι μαθητές σταδιακά δυσαρεστούνται, φτάνοντας σε άκρα εχθρότητας. Για να ξεπεραστεί η κατάσταση, διορίζεται ένας νέος διευθυντής, νέος και φιλελεύθερων μεθόδων.
Η ταινία ξεκαθαρίζει ότι μακριά από αυτούς που υποστηρίζουν πλατφόρμες, τιμωρίες και μεγαλύτερη εξουσία για τους δασκάλους, ο εξαναγκασμός δεν λειτουργεί εναντίον μαθητών που εκείνη την εποχή αυτό που ήθελαν ήταν ελευθερία και αυτονομία. Αλλά φυσικά, η ελευθερία και η αυτονομία δεν πρέπει να συγχέονται με την αναρχία ή την τεμπελιά, και ίσως ανάμεσα στο μεσαίο σημείο είναι η επιτυχία. Και εδώ είμαστε 32 χρόνια μετά, προσπαθώντας να βρούμε αυτό το πειθαρχικό μοντέλο που δεν είναι ούτε πολύ χαλαρό ούτε τόσο άκαμπτο. Όμως, όπως έχω πει σε άλλες περιπτώσεις, είναι ένα καθήκον που πρέπει να αντιμετωπίσει όλη η κοινωνία, όχι μόνο οι δάσκαλοι. Δεν θα πω τίποτα για το πολιτικό κομμάτι της ταινίας, αν θέλετε μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας.
Περισσότερες πληροφορίες - Αφιέρωμα στον Fernando Fernán-Gómez
Πηγή - Οι δεινόσαυροι έχουν επίσης ένα blog