Wereταν εποχές της post punk στη Βόρεια Αμερική, και δεδομένου του περίεργου συνδυασμού μιας ισχυρής γυναικείας φωνής-αξιοσημείωτης ποιότητας αυτού του ογκώδους γηγενή κοριτσιού, αρκετά απομακρυσμένου από αυτόν που καταναλώνει η βιομηχανία-με τον αέρα νέο κύμα που συχνά χαρακτήριζε τη μουσική του συγκροτήματος, και με τη συχνή και ουσιαστική παρουσία σπάνιων αλλά καλοφτιαγμένων μελωδιών σαξοφώνου (που ακούγεται σαν τζαζ σε μερικά μπαρ), το κουιντέτο ήταν εκτός πλαισίου - να το πω έτσι - τόσο σε εικόνα όσο και σε ήχο και ίσως επειδή ήταν τόσο πρωτότυπα, αθώα και μη εμπορικά, σήμερα θυμούνται αόριστα από την πλειοψηφία που έχει συνηθίσει να καταναλώνει το ακριβώς αντίθετο.
Ο τίτλος ενός τοπικού περιοδικού θα ήταν αυτός που πρότεινε το όνομα αυτής της ομάδας: συμπέρανε ένα «έλλειψη ρομαντισμού«στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο εκείνες τις μέρες και με βάση αυτή την ιδέα αποφάσισαν να αυτοαποκαλούνται Κενό Ρωμαίου, μένοντας ενεργός μεταξύ 1979 y 1985.
Τρεις ήταν οι παράγοντες που τερμάτισαν την πολλά υποσχόμενη καριέρα της: Ο συνηθισμένος ζήλος των άλλων μελών για την προσοχή που έλαβε η τραγουδίστρια. η έλλειψη υποστήριξης από μια δισκογραφική εταιρεία για έναν διερμηνέα που, ας το πούμε έτσι, δεν ήταν η τυπική ανορεξία με βαμμένα μαλλιά. και έχοντας επιτύχει κάποια δημοτικότητα και επιτυχία - μια συμβουλή καλών δίσκων - ακριβώς όταν η μετάδοση μουσικών βίντεο στην τηλεόραση είχε αρχίσει να αποκτά δυναμική (και η εποχή της ακρόασης μουσικής με τα μάτια άρχιζε…).
Romeo Void - Ποτέ μην πείτε ποτέ
http://es.youtube.com/watch?v=24U3qTG90RU