Μετά τον διακριτικό ρόλο του Ριμέικ του Τιμ Μπάρτον, η τελευταία ταινία φαντασίας της Fox ανακτά το αρχικό πνεύμα του «Ο πλανήτης των πιθήκων»Και εγείρει για πολλοστή φορά μια από τις επαναλαμβανόμενες εμμονές του είδους από την αρχή του.
Όπως το Frankenstein της Mary ShellyΩς αφετηρία του είδους Επιστημονικής Φαντασίας, η ταινία παρουσιάζει τον κίνδυνο να αλλοιωθούν τα σχέδια της φύσης, αποτρέποντάς μας από τους κινδύνους να παίξει ο άνθρωπος τον Θεό.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ερευνητής Will Rodman (James Franco) εργάζεται για την ανάπτυξη ενός φαρμάκου για τη θεραπεία του Αλτσχάιμερ, με κίνητρο τη νόσο του ίδιου του πατέρα του. Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων του με χιμπατζήδες, αρχίζει να βλέπει ότι το εύρος του έργου μπορεί να είναι ακόμη πιο φιλόδοξο, καθώς οι πίθηκοι που υποβάλλονται στο φάρμακο αυξάνουν σημαντικά τη νοημοσύνη τους.
Ο Σέζαρ, ο χιμπατζής που έπαιζε Andy Serkis (ο οποίος έδωσε ζωή και στον Γκόλουμ του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών), είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής και ηγέτης αυτής της νέας ράτσας πιθήκων με υπερ-ανεπτυγμένη νοημοσύνη. Μεγαλωμένος από τον Γουίλ και τον πατέρα του με αγάπη και αφοσίωση, καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας θα συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα του είδους στο οποίο ανήκει και την ανάγκη να το απελευθερώσει από την υποταγή στα ανθρώπινα όντα.
Υπό αυτή την έννοια, διατηρώντας την ιδιαιτερότητα ότι ο πρωταγωνιστής είναι άλλου είδους, η ταινία συνδέεται με κινηματογραφικά έπη όπως «Σπάρτακος"Ή"Οι δέκα εντολές», Τα οποία σχετίζονται με τη ζωή των απελευθερωτικών ηγετών που κατευθύνουν τα βήματα του λαού τους, άδικα καταπιεσμένου, προς την ελευθερία. Ομοίως, οι ακολουθίες που βρίσκονται σε ένα καταφύγιο πρωτευόντων θυμίζουν κλασικές σκηνές από το κινηματογράφος φυλακών("Ισόβια κάθειρξη","Διαρροή Alcatraz","Ο θρύλος του αδάμαστου»,…), Απεικονίζοντας την κακία των υπευθύνων για τη συντήρηση του κέντρου, τις σχέσεις μεταξύ των «κρατουμένων» και τη σκληρότητα της μεταχείρισης που δόθηκε στους πιθήκους.
Έτσι Ρούπερτ Βάιτ πηγαίνει πίσω στις απαρχές του έπος, εμποτίζοντας την ταινία με έναν αφοσιωμένο και ηθικολογικό αέρα, αν και λιγότερο αλληγορικό. Ενώ τα αρχικά σενάρια παρουσίαζαν έναν χειραφετητικό αγώνα μεταξύ ανδρών που καταπιέζονταν άδικα από πιθήκους σε μια ιστορική στιγμή που το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησε την ισότητα μεταξύ μαύρων και λευκών,prequel τάσσεται ρητά κατά της κακοποίησης ζώων, παρουσιάζοντας τη χρήση από τη φαρμακοβιομηχανία πιθήκων που προορίζονται για έρευνα με ακατέργαστο και έντονο τρόπο, από τη σύλληψη χιμπατζήδων στην αφρικανική ζούγκλα μέχρι τη θυσία τους στο τέλος του πειράματος.
Σε τεχνικό επίπεδο, η χρήση του Καταγραφή κίνησης, αναπτύχθηκε από Weta digital και χρησιμοποιήθηκε κυρίως στο "The Lord of the Rings" και "Avatar«, Και ότι αυτή τη φορά έχει γίνει ένα βήμα παραπέρα συνδυάζοντας με πραγματικούς εξωτερικούς χώρους (στο Avatar όλες οι εικόνες ήταν εικόνες στούντιο). Η καλή χρήση αυτής της τεχνολογίας επιτρέπει ότι παρά την έλλειψη αρθρωτής γλώσσας, οι εκφράσεις του προσώπου που αναδημιουργούνται στους πιθήκους είναι επαρκείς για την κατανόηση της πλοκής και την ενσυναίσθηση με τους χαρακτήρες.
Εν ολίγοις, είναι μια ταινία που, βασισμένη σε εξαιρετικά ρεαλιστικά ειδικά εφέ για να παρέχει αξιοπιστία στη σκηνή, εκπληρώνει ικανοποιητικά τον ρόλο της να δικαιολογεί την ολοκλήρωση του αρχικού έπος, ανακτά τον εκδικητικό χαρακτήρα που σημάδεψε την αρχή της ταινίας. παρά τις στιγμές της ιστορίας στις οποίες ο ρυθμός επιβραδύνεται, έχει ποιότητα να ικανοποιήσει τόσο τους λάτρεις του είδους όσο και όσους αναζητούν ποπ κορν και διασκέδαση για ένα αυγουστιάτικο απόγευμα.
Για να σας ανοίξει η όρεξη, ακολουθεί το τρέιλερ: