Ο Κάστρο κυβέρνησε την Κούβα για περισσότερα από 40 χρόνια, έθεσε τα θεμέλια για μια επανάσταση που συνεχίζεται ακόμη και προώθησε μια ιδεολογική αλλαγή που τον έκανε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής του XNUMXού αιώνα.
Η πρόσφατη είδηση του θανάτου του προκάλεσε πολύ αντιφατικά συναισθήματα, χαράς σε ορισμένες περιπτώσεις και απόγνωσης και ανικανότητας σε άλλες.
Το τέλος της λογοκρισίας
2012ταν το έτος XNUMX όταν η κυβέρνηση του Ραούλ Κάστρο τερμάτισε το βέτο Αυτό επιβλήθηκε σε πολλούς κουβανικούς σταθμούς σε περισσότερους από 50 καλλιτέχνες που είχαν επικρίνει το καθεστώς.
Σε αυτή τη «μαύρη λίστα» ήταν μερικοί γνωστοί καλλιτέχνες, όπως η Celia Cruz, η Bebo Valdés ή η Gloria Estefan.
Αυτή η λογοκρισία απέτρεψε για χρόνια να ακουστεί στο κουβανικό νησί ό, τι ήταν επικριτικό για τον καστροϊσμό, κάθε τραγούδι ή μήνυμα που θεωρείται επιβλαβές για την επανάσταση.
Ο ίδιος Φιντέλ, ο οποίος ήταν πολύ επικριτικός το 1963 με ομάδες του εν λόγω ροκ εν ρολ, παρακολούθησε το 2001 μια συναυλία των Manic Street PreachersΤο Και τον είδαν να απολαμβάνει.
Σε εκείνο το ρεσιτάλ θα ακουγόταν το θέμα »Baby Elian ', το οποίο το βρετανικό συγκρότημα αφιέρωσε στη διπλωματική σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας.
Ένα από τα κομμάτια του ήταν: "Δεν μπορείτε να αγοράσετε ένα έθνος, ούτε καν τη μαφία του Μαϊάμι, ακολουθούμε έναν φωτεινό δρόμο, τον οποίο δεν θα καταστρέψετε ποτέ".
Τα δικαιώματα των μουσικών
Τα δικαιώματα των συγγραφέων και των καλλιτεχνών στην Κούβα συνοψίζονται σε μία μόνο πρόταση: στο τι θα προσαρμόσουν στην Επανάσταση, όλα τα δικαιώματα. Εκτός αυτού ή κατά: δεν υπάρχουν δικαιώματα. Λόγια από τον ίδιο τον Φιντέλ.
Πριν από τον Κάστρο, Η Κούβα ήταν ένα μεγάλο κέντρο αναψυχής στην Καραϊβική, με τα μεγαλύτερα αστέρια της διεθνούς σκηνής να παίζουν σε αίθουσες συναυλιών και θέατρα.
Με τη λειτουργία του αερομεταφορέα, ήταν πολύ εύκολο να δράσει στην Κούβα και τις Ηνωμένες Πολιτείες την ίδια μέρα.
Την 1959η Ιανουαρίου XNUMX, όλα άρχισαν να αλλάζουν. Οι συναυλίες ήταν συνώνυμες με τα franchised καζίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποκαταστήματα ρούμι και πορνεία. Και έπρεπε να εξαλειφθεί.
Οι αίθουσες πάρτι και τα καμπαρέ στο Σαντιάγο και την Αβάνα έκλεισαν.
Φορώντας μακριά μαλλιά, ακούγοντας μουσική στα αγγλικά και φορώντας τζιν ζητούσε πρόβλημα. Ούτε η τζαζ δεν αντιστάθηκε στον ερχομό της επανάστασης.
Και άρχισαν να εμφανίζονται τα σημαντικότερα ονόματα της μουσικής στο νησί: Μπέμπο Βαλντές, Σίλια Κρουζ, Όλγα Γκιγιό, Ρολάντο Λάσερι, Ερνέστο Λεκουόνα ήταν μερικοί από τους πρώτους λιποτάκτες του πολιτιστικού καστροϊσμού.
Η αρχή της αλλαγής
Στα τέλη του αιώνα άρχισαν τα πρώτα σημάδια αλλαγήςΤο Το 1995, το ισπανικό συγκρότημα Los Sabandeños, δημοσίευσε ένα άλμπουμ. Αυτό το έργο θα χρησίμευε ως σημείο συνάντησης μεταξύ των διαφορετικών ευαισθησιών της μουσικής σκηνής σε όλη τη Λατινική Αμερική.
Το 1996 δημιουργήθηκε ένα άλμπουμ με Κουβανούς, Αφρικανούς και Αγγλοαμερικάνους μουσικούςΤο Το Buena Vista Social Club θα γεννιόταν και θα είχε τη σημασία να συμφιλιώσει τις νέες γενιές με την πιο παραδοσιακή μουσική κληρονομιά.
Είχε επίσης πολλά rαντίκτυπο της επίσκεψης στο νησί του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β 'το 1998Το Σε αυτό, ο ποντίφικας ζήτησε το άνοιγμα της Κούβας στον κόσμο και χρησίμευσε για να προκαλέσει πολλές συνειδήσεις.
Παρ 'όλα αυτά, θα υπήρχε ακόμη πολύς δρόμος, η νοοτροπία που προκάλεσε η επανάσταση αντιστάθηκε στην αλλαγή.
Σίλβιο Ροντρίγκες και Πάμπλο Μιλανές
Η φιγούρα του Φιντέλ είναι ο πρωταγωνιστής πολλών συνθέσεων του ΡοντρίγκεςΤο Η συνεχής υπεράσπιση του κινήματος Κάστρο τον οδήγησε ακόμη και στην αντιμετώπιση του Πάμπλο Μιλανές.
Ας θυμηθούμε ότι το Milanés ήταν ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα του κινήματος Nueva Trova Cubana.
Κριτικές από το Μαϊάμι
Οι πιο σημαντικές κριτικές για το καθεστώς προήλθαν από το Μαϊάμι. Στην Κούβα, το Μαϊάμι ονομάζεται "Malecón y 90".
Όταν το 2006 η εντολή της Αβάνας πέρασε στον Ραούλ Κάστρο, ο Κουβανός-Αμερικανός τραγουδιστής και παραγωγός Πίτμπουλ συνέθεσε ένα τραγούδι διαμαρτυρίας με τον τίτλο "Τέλειωσε".
Ένα μέρος των στίχων αυτού του τραγουδιού λέει: «Τώρα για να ξεκινήσω από την αρχή, ελπίζω να πέσει το παλιό. Σκάσε! Τελείωσε!".
Επιπλέον, ο ράπερ Osorbo τραγούδησε (χωρίς να φύγει από το νησί), "Por ti Señor", όπου μπορούσαμε να ακούσουμε: «Εξαιτίας σου το έθνος μου νιώθει θλίψη».
Στα τραγούδια του, ο Όσορμπο μιλά συχνά για τη σκληρότητα του Φιντέλ και την καταπίεσή του στον κουβανικό λαό για πολλά χρόνια.
Willy chirino
Αυτός ο Κουβανός από τη γέννησή του εγκατέλειψε το νησί όταν ήταν ακόμα παιδί, μαζί με την οικογένειά τουΤο Στο τραγούδι "Η μέρα μας έρχεται" λέει για όλα όσα έπρεπε να ζήσει η οικογένειά του σε αυτήν την έκσταση.
Gloria Estefan, "Cuba Libre"
Μεταξύ των πιο γνωστών τραγουδιστών στον κόσμο, κουβανικής καταγωγής, είναι αυτή. Το γνωστό του τραγούδι "Cuba Libre" εκφράζει την επιθυμία να επιστρέψει σε ένα νησί από το οποίο έφυγε με την οικογένειά του. με λίγο περισσότερο από ένα έτος ζωής.
Οι στίχοι του τραγουδιού το εκφράζουν πολύ καθαρά: «Θέλω την Κούβα μου δωρεάν, για να μπορούν οι άνθρωποι, πα«ότι οι άνθρωποι μου μπορούν να χορέψουν. Μερικές φορές δεν καταλαβαίνω, πόσο μου λείπει, ότι παρά τα χρόνια, ακόμα σε αγαπώ, συνεχίζω να περιμένω ».
Λουίς Αγκιλέ
Ο Aguilé γεννήθηκε στην Αργεντινή, αλλά έζησε για πολλά χρόνια στην Κούβα, όπου πέτυχε σημαντική επιτυχία. Με τις πολιτικές και οικονομικές αλλαγές του Κάστρο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί.
Το τραγούδι του «Όταν έφυγα από την Κούβα» έχει ξεπεράσει κάθε όριοΤο Στους στίχους του ακούμε: «Όταν έφυγα από την Κούβα, άφησα τη ζωή μου, άφησα την αγάπη μου. Όταν έφυγα από την Κούβα, έθαψα την καρδιά μου ».
Κάρλος Πουέμπλα
Ένα άλλο από τα πρόσωπα στην ιστορία της μουσικής που απευθύνθηκαν στη μορφή του Κάστρο, με θέματα όπως "Και εδώ ήρθε ο Φιντέλ".
Οι στίχοι είναι επίσης σημαντικοί: «Εδώ σκέφτηκαν να συνεχίσουν να καταπίνουν και να καταπίνουν τη γη χωρίς να υποπτεύονται ότι το μέλλον λάμπει στη Σιέρα. Ακολουθήστε βάναυσα το έθιμο του εγκλήματος για να μετατρέψετε την Κούβα σε στοίχημα τζόγου… και εκεί έφτασε ο Φιντέλ ».
Θαυμασμός προς τον διοικητή
Το Χιλιανό συγκρότημα "Quilapayún" εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον αρχιτέκτονα της κουβανικής επανάστασης με θέμα "un son para Cuba",
Αυτό το θέμα λέει: "Το νησί ήταν σκοτεινό σαν πένθος, αλλά σήκωσαν το φως ως σημαία, δεν είχαν άλλα όπλα εκτός από την αυγή και ακόμα κοιμόταν κάτω από το έδαφος".