Αντρές Καλαμάρο Δήλωσε με κάποιο σαρκασμό ότι «έχω παρά τον εαυτό μου μουσική καριέρα» σε πρόσφατη συνέντευξή του, τώρα που οι υπερβολές του παρελθόντος μοιάζουν ξεχασμένες. Ο Αργεντινός επιστρέφει στη Μαδρίτη αύριο, Τετάρτη 23, στο Teatro Circo Price στο πλαίσιο του προγράμματος Los Veranos de la Villa, για να επανεκδώσει ξανά μια βραδιά σαν αυτή που έζησε τον Μάιο. Όσοι παρευρεθούν θα βρουν λίγες διαφορές πέρα από μια μικρή παραλλαγή στο ρεπερτόριο σε σχέση με αυτό το ραντεβού, στο οποίο θα είναι η τρίτη τους παράσταση στην ισπανική πρωτεύουσα σε λιγότερο από ένα μήνα-
«Πάντα μου λείπει η Μαδρίτη, έχω ένα σπίτι εδώ και μου αρέσει να ζω σαν Μαδριλένος, αν και αυτή τη στιγμή το καλοκαίρι είναι λίγο συντριπτικό και το να βλέπω φωτογραφίες ανθρώπων σε διακοπές στα περιοδικά με αρρωσταίνει».
Ο Calamaro διαβεβαιώνει ότι του είναι δύσκολο «να θυμάται σε ποιο άλμπουμ είναι το κάθε τραγούδι», οπότε στα live του δεν κάνει διακρίσεις αν κάτι που παίζει ανήκει στη σκηνή του με τον Los Rodríguez ή μόνος του. Φυσικά, «δεν παίζαμε τίποτα που ηχογραφήθηκε τη δεκαετία του '80», προειδοποιεί για το ξεκίνημά του με το Los Abuelos de La Nada. Στη Μαδρίτη, όπως έκανε τις τελευταίες εβδομάδες σε αρκετές εμφανίσεις σε όλη την ισπανική γεωγραφία, θα παρουσιάσει το άλμπουμ που κυκλοφόρησε το περασμένο φθινόπωρο, το «Bohemio», που επανεκδόθηκε πρόσφατα με μια ταινία, η οποία είναι «μια πιο σκοτεινή, πιο ξεκάθαρη και σκοτεινή αυτοβιογραφική μυθοπλασία» που χρησιμοποιεί τη μουσική υπόκρουσή της και στην οποία τον χαρακτήρα της αναλαμβάνει μια ηθοποιός.
Διαβεβαιώνει ότι δεν του αρέσει το «υπερβολικά» να παρουσιάζει άλμπουμ, να τα προωθεί ή να «τα υποβάλλει στην κρίση κανενός». Υπό αυτή την έννοια, αναφέρει τα λόγια του Frank Zappa - «το να μιλάς για μουσική είναι σαν να χορεύεις για την αρχιτεκτονική» -. «Δεν ξέρω αν το κοινό περιμένει πάρα πολλά από μένα ή πολύ λίγα. Ή μουσική κριτική. Ειλικρινά δεν ξέρω... Νομίζω ότι οι άλλοι είναι που λαχταρούν ένα χαμένο παρελθόν, αυτό που με βαραίνει είναι η ευθύνη να τραγουδάω πάντα εμπνευσμένη», λέει. «Πάντα θα υπάρχουν νέοι που υποστηρίζουν ότι δεν έγραψα τίποτα καλό μετά το Los Abuelos de la Nada ή το «Brutal Honesty» (1999). Δεν εμπιστεύομαι τις απόψεις, κανείς δεν έχει σημασία. Το ροκ έχει κάτι το γελοίο, είναι αναπόφευκτο να το παραδεχτείς».
Περισσότερες πληροφορίες | "Όταν δεν είσαι", νέο βίντεο από τον Andrés Calamaro
Μέσω | EFE