Ομολογώ: Είμαι φανατικός. Σχεδόν μετρούσε τις μέρες μέχρι να κυκλοφορήσει η ταινία των Simpsons. Αλλά όπως μας είπε ο ίδιος ο Όμηρος στην αρχή, είναι μια ευλαβική ανοησία να βλέπεις κάτι στον κινηματογράφο που μπορείς να δεις στην τηλεόραση. Ωστόσο, υπάρχει μια κάποια μαγεία οπτικά στην ταινία αυτής της οικογένειας που ασχολείται με την ψυχαγωγία μας για περισσότερα από 17 χρόνια (περισσότερο από τους Μπέκαμ) και που απαιτούσε, να απολαύσουμε το μεγαλύτερο κεφάλαιο της σειράς μέχρι στιγμής σε ένα φαγωμένη πολυθρόνα, σε γιγαντοοθόνη και ποπ κορν.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από την αδεξιότητα του πατέρα (δεν ξέρω αν να τον πω αρχηγό της οικογένειας), μιας από τις πιο εμβληματικές οικογένειες του Σπρίνγκφιλντ.
Είναι κάπως έτσι: Αφού ο πατέρας του Ομήρου έχει μια αποκάλυψη στην εκκλησία, η Μαρτζ ανησυχεί για την προφητεία που μόλις είχε προβλέψει ο παππούς Αβραάμ Σίμπσον. Ενώ ο Όμηρος αποκτά ένα νέο κατοικίδιο, το οποίο θα τον φέρει σε ένα τεράστιο χάος, που θα τον αναγκάσει να πάρει ριζικές αποφάσεις στη ζωή του.
Υπάρχουν πολλά στη σειρά. Πολλές καταστάσεις, πολλά αστεία. Η αλήθεια μοιάζει περισσότερο με μεγάλο κεφάλαιο, αλλά όχι πολύ, γιατί η ταινία διαρκεί μόνο μιάμιση ώρα.
Οι δημιουργοί υποσχέθηκαν ότι όλοι οι χαρακτήρες θα ήταν εκεί, αλλά αν δεν κάνω λάθος κάποιοι έχουν μείνει έξω, πρέπει να το αναθεωρήσω. Η υπόσχεση που δεν χάθηκε ήταν διασκέδαση, πολύ γέλιο, όπως την είδατε στην τηλεόραση.
Η πρότασή μου: Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε.
? 